Yacintha Chaigneau

Als je het hebt over een vakidioot, ja dan moet ik het toegeven, ik ben een vakidioot. Of je nu fysisch of sociaal bezig bent, het maakt voor mij niet uit, ik vind beide even geweldig. Als het aan mij ligt, zou het Nederlandse onderwijs radicaal moeten wijzigen. Aardrijkskunde zou gewoon een verplicht vak moeten zijn voor alle leerlingen. Er is geen enkel ander vak wat zo breed kennis en inzichten deelt dan aardrijkskunde.

Overal waar je bent, bij alles wat je doet, aardrijkskunde is er gewoon. Mijn enthousiasme kunnen overbrengen aan leerlingen doe je natuurlijk niet alleen met je lessen, excursies en reizen. Leerlingen helpen met het verkrijgen van hetzelfde enthousiasme en inzichten doe je ook door ze uit te dagen. De aardrijkskunde olympiade is een uitstekende manier om leerlingen uit te dagen. Het niveau van de toets is net even iets anders dan de school- en eindexamens. Een iets ingewikkelder vraagstuk waar je zelf ook echt wel even over na moet denken.

Het beste uit je leerlingen halen wordt tot nu toe elk jaar weer beloond met een plaats in de landelijke finale. Dat afgelopen zomer een leerling dan ook nog naar Hong Kong mag is echt een kers op de taart. Dat wordt wel een hele uitdaging om dit jaar toch weer minstens een leerling in de finale te krijgen! En dat is voor een vakidioot eigenlijk best wel fijn, dat de uitdaging blijft.

Clarinus Nauta

Meedoen aan de Aardrijkskunde Olympiade dat doe je toch? Ik heb daar drie redenen voor. De eerste is dat leerlingen de kans krijgen om zich te meten met andere leerlingen. Verschillende keren mochten mijn leerlingen meedoen met de finale en ze kwamen altijd supergemotiveerd terug. De tweede reden is dat het een cijfer oplevert in de vorm van een schoolexamen zodat je een beetje weet hoe de leerlingen met objectieve, niet door jezelf gemaakte vragen, scoren. De derde reden is dat leerlingen onverwacht hoger of lager scoren dan je zelf verwacht had. Leerlingen wennen aan de manier van vragen stellen door een docent. Ze gaan dan ook op die manier leren. Door mee te doen met de Aardrijkskunde Olympiade doorbreek je dat. Het levert goede gesprekken op. Je kunt leerlingen die hoog scoorden complimenteren en leerlingen die laag scoorden kun je helpen om te zoeken naar de oorzaken.

Kortom meedoen!

 

Egbert van der Zee, universitair docent aan de universiteit Utrecht

Op een regenachtige middag in het najaar van 2001 stapte ik een klaslokaal binnen. Volgens mijn aardrijkskundeleraar op het Gymnasium in Gorinchem was meedoen aan de voorronde van de Aardrijkskunde een goede voorbereiding op de schoolexamens, en ze raadde me aan om mee te doen. Dit was het begin van een bijzondere periode. Ik mocht namelijk naar de finaleronde in Groningen, en na een paar leuke en leerzame dagen kreeg ik het geweldige nieuws dat ik Nederland mocht vertegenwoordigen in Zuid-Afrika omdat ik de Veldwerkprijs had gewonnen. Dit moment heeft letterlijk mijn leven veranderd. Niet alleen omdat ik sindsdien elke mogelijkheid aangrijp om naar Zuid-Afrika te gaan, maar vooral omdat het mijn liefde voor het vak heeft aangewakkerd en een belangrijke reden werd om Sociale Geografie te gaan studeren. Nu, jaren later, ben ik docent Sociale Geografie en heb ik de finale ronde van de olympiade in 2012 mede georganiseerd. Het was geweldig om te zien hoe talenten uit heel Nederland competitief maar zeer sportief met elkaar de strijd aan gingen. Bij een evenement als dit zijn er namelijk alleen winnaars, want wie wordt er nou niet beter van leerzame veldwerken, het oplossen van uitdagende vraagstukken en het ontmoeten van vakgenoten uit heel het land tijdens de ontspannende activiteiten! Meedoen aan de Olympiade is niet alleen leuk en leerzaam, het kan een bijzonder bijeffect hebben: een onuitwisbare liefde voor het vak.