4, 5 en 6 juni 2014: Verslag van de finale van de Aardrijkskunde Olympiade

Nadat op 4 juni alle 15 finalisten op station Assen waren aangekomen, vertrokken we in verschillende auto’s naar Café het Witte Huis in Zeegse. Ondanks dat de auto waar ik in zat per ongeluk een poosje een blauw busje had gevolgd in plaats van het witte busje waarvan de bestuurder de weg wist, zijn we toch allemaal aangekomen. In het café werden we verwelkomd en kregen we een lezing van Prof. Dr. Theo Spek over drentse esdorpen en het landschap daar omheen. Ook kregen we uitleg over de veldwerkopdracht die we die middag gingen uitvoeren: we gingen de marke Zeegse vergelijken met het conceptuele model van een Drents esdorp.

Toen iedereen in duo’s was verdeeld, ging elk groepje op pad met een grondboor naar elk een andere locatie waar we de bodem en de omgeving moesten bestuderen. Na het grondboren mocht iedereen de locaties van de andere duo’s bezoeken, maar niet iedereen is dit binnen de tijd gelukt doordat ze gingen schuilen voor de regen of doordat ze, zoals ik, de verkeerde weg namen.

Nadat ook de laatste kandidaat iets te laat terug was in het café gingen we met de auto naar de kampeerboerderij in Eext. Hier sliepen ook studenten die ook in deze omgeving veldwerk deden waaraan we vragen mochten stellen over ons veldwerk. Na een barbeque kregen we nog een korte uitleg over de uitwerking van de veldwerkopdracht. Om half elf ‘s avonds zouden we moeten stoppen, maar een paar minuten daarvoor kregen we te horen dat we tot elf uur door mochten werken. Gelukkig maar, want ik had er net een uur over gedaan om de website te openen waarop de gegevens van de verschillende metingen waren verzameld. Het internet was niet erg snel…

De volgende ochtend mochten we verder werken aan de uitwerking. Het bleek nogal een opgave om de powerpointpresentatie die we moesten maken aan de eisen te laten voldoen: weinig woorden per dia, maar maximaal 15 dia’s en we mochten de presentatie niet presenteren, dus hij moest voor zich spreken. Uiteindelijk heeft iedereen een presentatie ingeleverd en vertrokken we naar Groningen om daar in de universiteit de 3 uur lange theorietoets te maken. Deze toets had dezelfde opbouw en onderwerpen als aardrijkskunde examens.

Na de theorietoets vertrokken we naar het hostel in Groningen waar we sliepen, een deel ging met de bus en een ander deel met de auto. Hier hebben we onze bagage in onze kamers achter gelaten en zijn we door studentenvereniging Ibn Battuta meegenomen om wat te eten. Het regende, dus iedereen was al lekker nat en na het eten gingen we weer de regen in om naar een zaaltje te gaan waar de studentenvereniging een quiz voor ons had georganiseerd. Hierna gingen we terug naar het hostel. Een groot deel van de jongens wilde nog van het Groningse studentenleven proeven, dus zij zijn Groningen in gegaan. Een klein deel is achtergebleven in het hostel en heeft zijn natte schoenen uit gedaan en heeft op hun kamers nog een leuke avond gehad.

Op vrijdagochtend was om 9.00 uur het ontbijt gepland, maar iedereen was te laat, de een meer dan de ander. Het was de avond ervoor voor veel jongens blijkbaar laat geworden, want om 9.30 zaten we nog steeds met z’n drieën aan het ontbijt en grapten we dat we blijkbaar maar met z’n drieën de geplande stadswandeling gingen maken. Uiteindelijk was de hele groep even na 10 uur toch compleet en zijn we in het zonnetje op pad gegaan. We kregen uitleg over verschillende bestemmingen die plekken en gebouwen in Groningen hadden gekregen nadat de oude functie verloren was gegaan. Vervolgens hebben we geluncht; jammer genoeg weet ik nog steeds niet wat ik nou precies heb gegeten: het was een tosti met iets erop dat begon met een ‘p’, maar niemand wist wat het was. Het was in elk geval lekker, en volgens mij dacht iedereen er zo over.

Na de lunch vertrokken we naar het academiegebouw voor de prijsuitreiking, waar veel ouders en leraren even later ook arriveerden. Na een paar speeches volgde de prijsuitreiking. Er was een prijs voor degene die het beste het veldwerk had gemaakt. Deze prijs bestond uit een drinkbeker die beschikbaar was gesteld door de Nederlandse Unie van Waterschappen en werd gewonnen door Thomas Bolden. Vervolgens werd de theorieprijs uitgereikt aan Niels van der Voort die met drie atlassen naar huis ging. Toen werd de prijs voor degene met in totaal de hoogste score bekend gemaakt. Dat bleek ik te zijn! Er mag ook nog een vierde persoon mee naar de iGeo, de internationale versie van de aardrijkskunde olympiade, en dit was Titus Kruijssen. Samen met deze drie jongens ga ik in augustus naar Krakau naar de iGeo. Na de prijsuitreiking was er nog een korte borrel in een ander gebouw van de universiteit. Na een hapje en een drankje ging iedereen weer naar huis en kwam er een einde aan een paar leuke dagen.

Annejet Tuinstra