5, 6 en 7 juni 2013: Verslag van de finale van de Aardrijkskunde Olympiade

Met vijftien mensen waren we op de ochtend van 5 juni uit heel Nederland naar Enschede gekomen voor de finale van de Aardrijkskunde Olympiade, die drie dagen zou duren. Om 10 uur ’s ochtends meldden we ons bij Saxion Hogeschool. We werden daar verwelkomd met een paar korte praatjes en kregen een lezing cartografie van Willy Ahlers, waarbij we allerlei vragen kregen. Hij had ook prachtige oude atlassen bij zich en oude kaarten waarbij hij precies de fouten aan wist te wijzen die er door de makers op gemaakt waren: een interessant begin van de finale, dus. Nadat we met zijn allen meneer Ahlers nog hadden toegezongen – hij werd die dag zeventig jaar – gingen we door met het volgende programmapunt.

We fietsten daarvoor naar het gebouw van Area Development Twente, dat een stukje buiten Enschede in het bos lag op de oude luchtmachtbasis. Daar kregen we informatie over de omgeving, en dan vooral over het vliegveld dat er opnieuw zal gaan komen. Onze veldwerkopdracht sloot daar dan ook op aan: we moesten een bestemming bedenken voor een gebied ten zuiden van het vliegveld. Hier stonden nog een aantal gebouwen – onder andere een hangar, F-16-shelters en een oude aankomsthal – die niet afgebroken mochten worden. Daaromheen moesten we dus een plan ontwerpen.

Als voorbereiding kregen we een rondleiding op de fiets over het terrein. Ondanks alarmerende bordjes op de shelters – Bij het beveiligen van dit object mogen volgens het protocol zonder opdracht vuurwapens worden gebruikt – verliep dat allemaal rustig en we hadden zelfs nog even de tijd om met onze gids naar een plek te fietsen waar bijna niemand ooit mocht komen, aan de kop van de startbaan. We konden daar het verste uitzicht van Twente zien.

Weer terug op Saxion hadden we eerst het avondeten en daarna werden we naar een vleugel van het gebouw gebracht die voor ons gereserveerd was; er stonden computers en tafels, zodat we aan onze opdracht konden gaan werken. We moesten een grote kaart intekenen waarop we de functie van gebouwen aangaven, en een toelichting schrijven bij ons plan. Flink veel voor twee en een half uur dus, en we waren dan ook allemaal doodmoe toen we klaar waren. We moesten toen nog naar de campus van de Universiteit Twente fietsen, waar we sliepen. Eenmaal daar hadden we nog een gezellige avond met zijn vijftienen voor we in de blokhutten gingen slapen.

De volgende ochtend ontbeten we om acht uur en vertrokken vervolgens weer naar Saxion voor deel twee van de veldwerkopdracht. We moesten een folder schrijven om een bedrijf over te halen zich op het terrein te vestigen dat we de vorige avond hadden ontworpen, waarbij we uit drie verschillende bedrijven mochten kiezen. Hiervoor hadden we drie en een half uur – de folder moest ook mooi opgemaakt worden en geïllustreerd met foto’s die we tijdens de rondleiding de vorige dag gemaakt hadden.

Daarna was het alweer lunchtijd en vervolgens begonnen we aan het laatste deel van de wedstrijd: de theorietoets. Drie uur lang beantwoordden we vragen over de Toearegs in Mali, vulkanen en Nederlandse waterhuishouding. Na al dat werk was het tijd voor ontspanning: na het eten gingen we een avondje uit in Enschede. We hadden onder andere een pubquiz (met geografische vragen: in welk land wordt het meeste bier gedronken en waar is ontsnappen uit de gevangenis niet illegaal?)

De laatste ochtend mochten we een beetje uitslapen – het ontbijt was pas om negen uur. Daarna brachten we een bezoek aan Roombeek, de wijk in Enschede die na de vuurwerkramp weer helemaal opnieuw is opgebouwd. We hebben ook de plaats van de explosie zelf gezien en het monument dat er gebouwd is.

Voor we weer naar Saxion gingen voor de lunch en de prijsuitrijking, bezochten we ook nog de High Tech Factory, een terrein bij de universiteit waar bedrijven en onderzoekers kleinschalige hightechproducties kunnen uitvoeren. Een korte rondleiding werd daar voor ons georganiseerd, waarbij we onder andere een apparaat in werking zagen en één dat nog in aanbouw was. Toen was het dan eindelijk tijd om naar Enschede terug te keren – we begonnen rond die tijd toch wel wat gespannen te raken. Eerst was er nog de lunch. Toen werden we dan eindelijk naar het Saxion Café gebracht, waar onze familie en soms ook leraren ook wachtten.

Er werden er eerst nog wat korte speeches gehouden, maar al gauw gingen we over tot de uitreiking. Willy Ahlers maakte de winnaar bekend van zijn cartografiequiz: dat was Martijn Graff, die hiermee een atlas won. Meteen daarna werd ook bekend gemaakt wie de veldwerkopdracht als beste had gedaan: Titus Kruyssen kreeg hier de beker van de Nederlandse Waterschappen mee.

Tussendoor kreeg toen ook het winnende team van de pubquiz nog een prijs uitgereikt van de studievereniging Connect Terzake, die de vorige avond georganiseerd hadden. De winnaar daarvan, Younes Foukalne, mocht bijna onmiddellijk daarna weer naar voren komen, want hij had ook bij de theorietoets de hoogste score behaald en kreeg als prijs de historische Bosatlas uitgereikt.

De laatste winnaar die bekend werd gemaakt was degene die in totaal de hoogste score had gehaald, en nogal tot mijn verbazing bleek ik dat te zijn. Dat betekende dat ik, samen met de twee andere winnaars en nog een vierde persoon, Tsjalline Boersma, mee mocht naar Kyoto in de zomer!

Verder kreeg iedereen nog wat leuke cadeaus mee, zoals een kartonnen kruk met wereldkaart-opdruk en een kaart van onze eigen woonplaatsen en we sloten de finale af met een gezellige borrel met zijn allen. Ik heb van deze drie dagen genoten en ben ongelofelijk blij met mijn resultaat – en natuurlijk komt er nog de internationale finale in Kyoto, waar we met ons team hopelijk opnieuw een mooie score gaan behalen. Ik kijk ernaar uit!

Lotte Meester